Stal ma szerokie zastosowanie w przemyśle, a jej głównymi składnikami są stopy żelaza i węgla, innymi słowy stal jest związkiem żelaza i węgla. Oprócz żelaza i węgla w stali występuje wiele pierwiastków śladowych, z których część pozostaje w procesie wytopu, a część wykorzystywana jest do poprawy wytrzymałości i kompleksowych właściwości stali niskostopowej. W artykule omówiono wpływ powszechnie występujących pierwiastków stopowych na właściwości stali, w tym manganu, krzemu, chromu, niklu, aluminium, wanadu, niobu, tytanu, azotu, boru, pierwiastków ziem rzadkich, siarki, fosforu, tlenu i wodoru .
element niekorzystny
Siarka: Jest to szkodliwy pierwiastek w stali, który ma niekorzystny wpływ na właściwości mechaniczne, właściwości spawalnicze i odporność stali na korozję.
Fosfor: Jest szkodliwym pierwiastkiem w stali, który znacznie zmniejsza plastyczność i wytrzymałość stali. Zwłaszcza w niskiej temperaturze wytrzymałość jest szczególnie zmniejszona, co nazywa się „kruchością na zimno”.
Tlen: zmniejszy wytrzymałość i plastyczność stali, zwiększy zjawisko kruchości na gorąco i zmniejszy wytrzymałość zmęczeniową.
Wodór: Może powodować kruchość wodorową stali, powodując poważne wady, takie jak białe plamy.
Tak zwane pierwiastki sprzyjające i pierwiastki niekorzystne w tym artykule nie są bezwzględne, a niektóre pierwiastki szkodliwe mają również pewne zalety, dlatego w stali stosowanej do celów specjalnych należy zachować odpowiednią zawartość. Na przykład siarka w stali węglowej poprawia skrawalność stali, więc zawartość siarki w stali automatowej jest często celowo odpowiednio zwiększana.